Tuesday, 14 August 2007
-Till my heartache ends-
9:53 pm /
0 comments
On the other side of whatever, makikita mo yung mga bagay na hindi mo siguro aakalain na malalaman mo. At para sa 'kin, though people have been calling me a cheerful or hyperactive person, but guess what? i was an Emo.
::and i can't help it if i am::
i recall
when you said that you will never leave me
it told me more
so much more like when the time you whispered
in my ear
there was heaven in my heart
i remember when you said that you'd be here forever
Akala ko, nung sinabi mo sa 'kin na mahal mo ako, i thought that was something na pwede kong panghawakan habang buhay...yung pagmamahal na galing sayo, at kahit sino man sa mundong ito ay walang makakapagbigay. Pakiramdam ko nun, kahit wala ako sa langit...kung kasama naman kita, para na rin akong nasa paraiso. Nakakabaliw yung bawat tinig ng boses mo...feeling ko pwede na akong mawala sa kawalan.
Then you left
without even sayin' that you're leavin'
i was hurt
and it really wont be easy to forget
yesterday
and i pray that you would stay
but then you're gone and oh, so far away
Sa lahat ng tao na aalis sa buhay ko, bakit ikaw? sa dinami dami ng taong pwede namang mawala sa buhay ko ng hindi ako maapektuhan, bakit ikaw? at sa lahat ng taong pwede ko namang mahalin, bakit ang isang 'ikaw' pa na hindi rin pala magtatagal sa buhay ko? I hate you, but i hate it when i try to hate you, hindi ako naiinis o nagagalit, naluluha ako sa lungkot. Lagi akong nanalangin na sana dyan ka nalang, sana...hay, puro nalang sana! walang na bang totoo?!
i was afraid this time would come
i wasnt prepared to face this kind of hurting from with you
i have learned to live my life beside you
maybe i'll just dream of you tonight
if not into a dream you'll come and touch me once again
i'll just keep on dreamin'
till my heartache ends
akala ko kasi hindi ka na aalis, so i never thought a moment na baka mawala ka nalang bigla sa buhay ko. But then *poof*, you were walking away...1 kilometre na ang layo mo sakin. ni hindi ko man lang narealize na pwede ka palang umalis ng papalayo sa 'kin. Hindi lang isang simpleng 'pamamaalam', panghabang buhay na ang pagalis mo. Naisip ko tuloy...panaginip ka lang ba? bakit parang pagmulat ng mata ko bigla ka nalang nawala? Parang lahat ng memories na nagawa natin eh parang panaginip lang talaga. If this is only a dream...then maybe i'll just sleep forever. Baka sakaling doon, makita kita, at masaya tayong dalawa.
I'll keep on dreaming, hanggang sa handa na akong pakawalan ang pagmamahal ko sa 'yo.
.17.
::and i can't help it if i am::
(-_-)
i recall
when you said that you will never leave me
it told me more
so much more like when the time you whispered
in my ear
there was heaven in my heart
i remember when you said that you'd be here forever
Akala ko, nung sinabi mo sa 'kin na mahal mo ako, i thought that was something na pwede kong panghawakan habang buhay...yung pagmamahal na galing sayo, at kahit sino man sa mundong ito ay walang makakapagbigay. Pakiramdam ko nun, kahit wala ako sa langit...kung kasama naman kita, para na rin akong nasa paraiso. Nakakabaliw yung bawat tinig ng boses mo...feeling ko pwede na akong mawala sa kawalan.
Then you left
without even sayin' that you're leavin'
i was hurt
and it really wont be easy to forget
yesterday
and i pray that you would stay
but then you're gone and oh, so far away
Sa lahat ng tao na aalis sa buhay ko, bakit ikaw? sa dinami dami ng taong pwede namang mawala sa buhay ko ng hindi ako maapektuhan, bakit ikaw? at sa lahat ng taong pwede ko namang mahalin, bakit ang isang 'ikaw' pa na hindi rin pala magtatagal sa buhay ko? I hate you, but i hate it when i try to hate you, hindi ako naiinis o nagagalit, naluluha ako sa lungkot. Lagi akong nanalangin na sana dyan ka nalang, sana...hay, puro nalang sana! walang na bang totoo?!
i was afraid this time would come
i wasnt prepared to face this kind of hurting from with you
i have learned to live my life beside you
maybe i'll just dream of you tonight
if not into a dream you'll come and touch me once again
i'll just keep on dreamin'
till my heartache ends
akala ko kasi hindi ka na aalis, so i never thought a moment na baka mawala ka nalang bigla sa buhay ko. But then *poof*, you were walking away...1 kilometre na ang layo mo sakin. ni hindi ko man lang narealize na pwede ka palang umalis ng papalayo sa 'kin. Hindi lang isang simpleng 'pamamaalam', panghabang buhay na ang pagalis mo. Naisip ko tuloy...panaginip ka lang ba? bakit parang pagmulat ng mata ko bigla ka nalang nawala? Parang lahat ng memories na nagawa natin eh parang panaginip lang talaga. If this is only a dream...then maybe i'll just sleep forever. Baka sakaling doon, makita kita, at masaya tayong dalawa.
I'll keep on dreaming, hanggang sa handa na akong pakawalan ang pagmamahal ko sa 'yo.
.17.
